Banliyöler, suç ve ceza…

TRISTAN DE BOURBON / Gazeteci

Avukat konuşmaya başlıyor: “Müvekkilim mühendislik öğrencisi. Sınavlarına on gün kaldı. Daha önce hiç hüküm giymedi. Sınavlarına girebildiği sürece elektronik bileklik takmaya ve her türlü koşula uymaya hazır.” Mahkeme bir sonraki sanığı çağırıyor ve başka bir avukat konuşuyor: “Müvekkilim arkadaşlarıyla birlikte dükkanda ne olduğunu görmek için girdi. Gazeteciler gibi araştırma yapmak istedi.” Duruşma salonundaki basın sıralarından gülüşmeler yükseliyor. Avukat devam ediyor: “Kendisi utanç içinde. Verilen zararı telafi etmek için kamu hizmeti yapmaktan mutluluk duyacaktır. Şu an bir mağazada çalışıyor. Üniversitede ikinci sınıf öğrencisi ve eğitimine devam etmek istiyor.” Ancak yargıç bu talepleri reddediyor ve sanıkların ilk duruşmaya kadar tutuklu kalmasına karar veriyor. Tutuklanan iki gençten biri başını önüne eğmiş, boş boş bakıyor. Annesi bir damla gözyaşını siliyor. Diğer gencin babası, “İbret olsun diye yapıyorlar. Herkesin üzerine çok ağır bir şekilde gidiyorlar” diyor.

Bu sahnelerin, yaz başında isyanlarla sarsılan Fransa’daki bir mahkeme salonunda yaşandığını düşünebilirsiniz. Ama aslında, 2011 yılında İngiltere’de meydana gelen ve İngiliz hükümetinin “ciddi kamu düzensizliği” olarak adlandırdığı olayların ardından alelacele düzenlenen duruşmalar sırasında yaşandı. 29 yaşındaki Mark Duggan, 4 Ağustos 2011 günü, yolcu olarak bulunduğu taksiyi durduran polis tarafından vurularak öldürüldü. Polis tarafından bir süredir takip edilen Duggan’ın üzerinden bir silah çıktı. İki gün sonra, Duggan’ın ailesi ve arkadaşları protesto amacıyla Tottenham Polis Karakolu’na yürüdü. Aynı akşam polis memurları kendilerine taş attığı iddia ettikleri 16 yaşındaki bir kızı dövdü. Olaylar tırmandı, iki polis arabası ateşe verildi ve şiddet önce mahalleye, sonraki günlerde de başkentin diğer dış mahalleleri ile Birmingham, Liverpool, Bristol ve Manchester gibi diğer büyük İngiliz şehirlerine yayıldı.