ANNE JOURDAIN / Öğretmen
“Fransa’nın güneyindeki öncü yerleşim için bağış toplanıyor. İhtiyaçlarımız şöyle: Bir traktör, çeşitli tohumlar, inşaat malzemeleri, 250 koyun, atölye makineleri ve araçları, 10 kaz, çeşitli iyi fikirler, küçük banknotlar halinde 100 bin frank, bir kasap, duvarcılar, marangozlar vb.”
Bu çağrıyı gören İsviçreliler, onlardan kimin yardım istediğini hemen anlayamamıştı. Karşılarındakiler genç insanlardı. Yaklaşık otuz kişiydiler ve Provence’da, Lure dağının eteklerindeki Limans’ta, üç harabe mezranın çevrelediği çorak bir araziyi yeni satın almışlardı. Mayıs 1968’in değişim rüzgârları hâlâ yelkenlerini dolduruyordu, şehir yaşamını ve tüketim toplumunu terk etmek istiyorlardı. Tam 50 yıl önce kendi kendini yöneten bir “tarım – sanayi” kooperatifi kurdular. Seçtikleri isim ise ne kadar ileri görüşlü olduklarını ortaya koyuyordu adeta: Longo Maï. (1)
Özel İçerik
Bu içerik sadece gazeteye abone olan okuyucular içindir.Yazının devamını okumak için gazetemize abone olmak ister misiniz?
