Basın, Julian Assange’a karşı

LAURENT DAURÉ

Gazeteci, Julian Assange Fransa Destek Komitesi kurucu üyelerinden.
ÇEVİRİ: GÜL İLBAY

Julian Assange, ABD Adalet Bakanlığı ile yaptığı “suçunu kabul etme” anlaşması sayesinde 25 Haziran 2024’ten beri özgür. Ancak dünya basını, savaş suçlarını ortaya döktüğü için 14 yıl boyunca hapiste tutulan bir gazetecinin normal hayata dönüşünü coşkulu bir sevinçle karşılamadı. Gazetelerin yazı işlerinde kesinlikle neşeli bir hava vardı ama ortama tuhaf bir çekingenlik de hâkimdi. WikiLeaks’in kurucusunu hedef alan birkaç düzine düşmanca makale yayımlayan Birleşik Krallık’ın önde elen “sol” gazetesi Guardian, “Onun eylemleri kamu oyunu böldü” ifadelerini kullandı. (26 Haziran) Mutlu sondan söz eden gazeteler itibarsız bir kahramanın portresi çizdi: “Hayatları tehlikeye atan pervasız bir ifşaatçı” (New York Times, 27 Haziran), “Reklam peşinde koşan biri” (BBC, 25 Haziran), “Moskova’nın çıkarlarına hizmet ettiğinden şüphelenilen biri” (Franceinfo, 25 Haziran), kısacası “Sorunlu bir kişilik” (Le Monde, 26 Haziran). Gazeteye göre bu kötü şöhret kolayca açıklanabilirdi: “Julian Assange sürekli olarak anlaşmazlıkları körükledi…” Bizzat gazeteciler tarafından beslenen ve yine gazeteciler tarafından gerçekmiş gibi sunulan anlaşmazlıklar…

Tutuklu gazeteci Assange, 2010’da Fox News’te “Bunu yapmanın tek yolu var: Bu o… ç…’nu yasa dışı bir şekilde vurmak” diyen Demokrat yorumcu Robert Beckel’in “hainin” öldürülmesi çağrısına destek veren başyazılardan, Guardian’ın 2018’de Julian Assange’ın Donald Trump ve Moskova ile gizli anlaşma yaptığı iddiasına ilişkin yalan haberine kadar pek çok kez medya kötülüğünün tonlarını deneyimledi. (1) Temel sorun artık mesajın kendisi, yani WikiLeaks ifşaatlarının içeriği ve bunların ortaya çıkardığı Amerikan gücünün çıplak gerçeği değil, Assange’ın kişiliği, ahlak anlayışı ve hatta kişisel beden temizliğiydi. (Daily Mail, 12 Nisan 2019).

‘Yılın adamına’ yapıştırılan yafta: Dünyanın en tartışmalı kişisi

WikiLeaks ile geleneksel basın arasındaki evliliğin, kısa süreli ve çıkarcı doğası nedeniyle büyük bir tantana ve coşkuyla kutlandığını unutmak kolay. Organizasyon, ABD askeri istihbarat uzmanı Chelsea Manning’in kendisine emanet ettiği gizli belgeleri 2010 yılında yayınlayarak dünya gündemine oturduğunda gazetelerin de başına adeta talih kuşu kondu ve aylarca gündemde kalan bu olay çok sayıda köşe yazısına konu oldu. WikiLeaks daha sonra, Washington’ı zor durumda bırakacak bu ifşaatları daha geniş kitlelere ulaştırmak için saygın gazetelerle ortaklıklar kurdu: ABD ordusunun Irak ve Afganistan’daki suç teşkil eden davranışları, Guantanamo Körfezi’ndeki cehennemi cezaevi koşulları ve Amerikan diplomasisinin karanlık iç yüzü ortaya saçıldı.