PAOLO VALENTI
Gazeteci
Torino, “İtalya’nın Detoit’i” olarak bilinirdi. Onlarca yıl boyunca Avrupa otomobil endüstrisinin kalbinin attığı yerlerden biri oldu. Ülkenin kuzeybatısındaki Piyemonte bölgesinde yer alan kentte 125 yıl önce kurulan Fabbrica Italiana Automobili Torino (Fiat) İtalya’nın en büyük şirketi haline gelmişti. Şehrin güneyinde yer alan Mirafiori fabrikası, İtalyan ekonomi mucizesinin zirve yaptığı 1967 yılında günde beş bin otomobil üretiyor ve 52 bin kişiye istihdam sağlıyordu. Ancak bugünlerde tesisin büyük bölümüne sessizlik hâkim. Üretim tüm zamanların en düşük seviyesinde; üç milyon metrekarelik alanın yarısı terk edilmiş durumda. Bir zamanlar işçi ve malzeme akışının hiç durmadığı 33 kapının çoğu kapalı.
Fabrikanın otomobil montaj atölyesi Carrozzeria’da resepsiyon görevlisi olarak çalışan Giacomo Zulianello, durumu “Yavaş yavaş gelen bir ölüm” sözleriyle özetliyor. Zulianello, montaj hattında çalışmaya başladığı 1985 yılından bu yana şirketin geçirdiği dönüşüme bizzat tanıklık etmiş: Lancia, Abarth, Alfa Romeo ve Maserati’nin satın alınması, 2014 yılında Chrysler ile birleşme ve 2021 yılında Peugeot-Citroen grubuyla yapılan anlaşmayla Stellantis’in doğuşu… Azalan mesai günlerinden birinin ardından iki numaralı kapının önünde konuşuyoruz. Zulianello, Carrozzeria’da 2008’den bu yana kısa süreli çalışan iki binden fazla işçiden biri. İtalyan Metal İşçileri Federasyonu’na (FIM-CISL) göre, geçen Temmuz ve Eylül ayları arasında sadece 14 gün çalışabilmişler. “Aylık yaklaşık bin 700 Avro kazanmam gerekirken elime bin 150 Avro geçiyor. Geçinemiyoruz; dişçi masraflarını biriktirdiğim paradan ödemek zorunda kaldım. Bazı arkadaşlarım çocuklarının okul masraflarını karşılamak için borca girdi” diye konuşuyor.
Özel İçerik
Bu içerik sadece gazeteye abone olan okuyucular içindir.Yazının devamını okumak için gazetemize abone olmak ister misiniz?
