Ya görüntüler olmasaydı?

ULRIKE LUNE RIBONI 

Nanterre, 29 Haziran… Mor sprey boyayla yazılmış bir duvar yazısı: “Video olmasaydı Nahel Beauveau Meydanı (Fransa İçişleri Bakanlığı için kullanılan bir tanım) için bir istatistik olurdu. 17’yi s…r et.” İki gün önce, 17 yaşındaki Nahel Merzouk, bir polis memurunun yakın mesafeden göğsüne ateş etmesi sonucu kullandığı aracın direksiyonunda öldürüldü. Bir görgü tanığı tarafından çekilen ve aynı gün sosyal ağlarda paylaşılan görüntüler, olayın ardından yapılan ilk haberlerde yer verilen polis açıklamasının sorgulanmasına neden oldu. 27 Haziran günü sabah 08.22’de polis merkezinden yapılan açıklamada, “Şahıs göğsünün solundan vuruldu. Polis memuru onu durdurmak için önüne geçti. Sürücü kaçmaya çalıştı ve polis memuruna çarptı” deniyordu. Görüntüler ise şoför tarafındaki polis memurunun yavaşça hareket eden aracın içine ateş ettiğini gösteriyor.

Görüntü olmasaydı ne olurdu? Bir meslektaşının çektiği videoyu paylaşan genç kadın da olaydan günler sonra yaptığı ilk açıklama da aynı soruyu soruyordu: “Eğer video olmasa, daha sonra ne olurdu?” (1) Bazı medya kuruluşları, Nahel Merzouk’un ölümü üzerine yaşanan duygu patlamasını, iki hafta önce Angoulême’in eteklerindeki Saint-Yrieix – de – Charente’de, Alhoussein Camara’nın göğsünden vurulması karşısındaki sergilenen göreceli kayıtsızlıkla karşılaştırdı. İddiaya göre, 19 yaşındaki Camara, işe giderken yapılan bir kontrol sırasında polisin talimatlarına uymamış ve kullandığı araçla bir memurun bacaklarına çarpmıştı. Bir çocukluk arkadaşı, “Onun polise zarar veremeyeceğini biliyorum ama video olmadan bunu nasıl kanıtlayabilirim?” diyor. (2)