MARIUS SCHATTNER / Gazeteci
Hamas saldırısından sonra İsrail halkı, dayanışma eylemlerini ve karşılıklı yardımlaşmayı artırarak safları sıklaştırdı. Savaş açıklamalarının dışında kamuoyu önünde ihtiyatlı davranmaya dikkat eden siyasetçiler, cesur bir ifade takınmaya çalıştılar. Katliamdan sağ kurtulanlar ve rehinelerin aileleri ise kendilerini ziyaret eden az sayıdaki bakan, milletvekili ya da diğer resmi yetkilileri son derece büyük bir öfke ile karşıladı. Başbakan Binyamin Netanyahu’nun, en büyük rakibi merkez görüşlü eski genelkurmay başkanı Binyamin “Benny” Gantz ve Ulusal Birlik partisinin dört üyesini davet ederek hükümetini genişletmeye karar vermesi beş gün sürdü. Netanyahu, hesap vermesi, hatta istifa etmesi için savaşın bitmesini beklemeyen kamuoyunun baskısına boyun eğdi. Sağ görüşlü olanlar da dahil olmak üzere tüm gazetelerde, televizyonda veya sokakta pek çok kişi, Hamas’ın kanlı saldırısı öncesinde, sırasında ve sonrasında apaçık bir beceriksizlik sergileyen hükümeti eleştirdi.
Eleştirilerin odağında saldırıyı engellemekte başarısız olan istihbarat servislerinin iflası ve katliamlardan kurtulan sivillere yardım etme konusunda ordunun gecikmesi gibi pek çok konu bulunuyor. Ayrıca, saldırganlar tarafından kaçırılan onlarca rehinenin akıbeti hakkında resmi makamların sessizliği de tepki çekiyor. Birçok İsraillinin eleştirdiği bir diğer konu ise, insanların yardıma ihtiyaç duyduğu bir dönemde bakanlıkların normal düzen ve mesai saatlerinde çalışmaya devam etmesi ve hatta Şabat sırasında kapalı olmaları. Bu nedenle, katliam sonrası yardıma ihtiyaç duyan ailelere yardım etmek ve onları teselli etmek gibi devletin üstlenmesi gereken görevler için “sivil toplum” harekete geçti.
Özel İçerik
Bu içerik sadece gazeteye abone olan okuyucular içindir.Yazının devamını okumak için gazetemize abone olmak ister misiniz?
